Άγνωστη ματιά

Μα δεν βλεπεις..δεν εχεις ματια να δεις πως ολα γυρω σου καταστρεφονται
Δεν μπορεις να δεις, γιατι ποτε δεν εμαθες ποιος εισαι, ποτε δεν αναζητησες τον εαυτο σου
Παντοτε καθοσουν σε μια γωνια, καπνιζοντας, χωρις να εχεις βλεμμα καθαρο..
Ησουν χαμενος, κοιταζοντας ενα σημειο μονο χωρις να σκεφτεσαι τιποτα..
Η μονη σου διεξοδος ηταν το τσιγαρο και ενα βιβλιο..δεν κοιταζες ανθρωπους στα ματια
Με σκυφτω βλεμμα ελεγες ενα καλημερα, αλλα αυτο μονο, τιποτα αλλο..
Δεν ηξερες να μιλησεις, ουτε μπορουσες να κοιταξεις..
Ηξερες πως θα καταληξεις..αλλα ποτε δεν εμαθες να το αλλαξεις αυτο..
Ηξερες την μοιρα σου, αλλα ποτε δεν προσπαθησες να την αλλαξεις..να εισαι εσυ ο κυριαρχος..
Σε ειχα δει να κλαις, να κλαις και να φωναζεις..να βγαζεις αποκοσμες κραυγες..χωρις να ξερεις γιατι..
Η' μαλλον ισως ηξερες..ηξερες αυτο που ηταν μεσα σου..
Δεν πολεμησες ποτε..ποτε δεν πεισμωσες να το σκοτωσεις..παντα δειλος και μονος..
Ακομα και οταν κοιτουσες τον γκρεμο, τιποτα δεν σε εκανε να κανεις ενα βημα πισω..
Εκανες ενα βημα μπροστα..αλλα  αυτος ο δρομος ηταν λαθος..